Nieuwe en bestaande vrienden

Ni hao,

Wederom een blog vanuit China, het tweede en laaste deel van mijn reis door China valt hier te lezen. Veel leesplezier!

Nieuwe en bestaande vrienden

Tijdens het reizen kom je veel mensen tegen, met sommigen heb je alleen kort gesprek, met de ander trek je een paar dagen op in de stad waar je op dat moment verblijft. Maar soms kom je iemand tegen met wie het goed klikt en die ongeveer dezelfde route aflegt. Dit overkwam mij in Xi’an, waar ik Ryan Swallow tegenkwam met wie ik vervolgens ook naar Pingyao en Datong ben gegaan! Doordat onze achternamen Swallow en Kok perfect bij elkaar passen, wisten we dat dit een bromance that meant to be was! Zodoende heb ik er een nieuwe vriend bij!

Tuffen door China

Alvorens ik Xi’an aankwam, moest ik de slaaptrein vanuit Chengdu nemen. Dit was al een ervaring op zich. In de tijd dat ik nog in Groningen woonde, ging ik elk weekend terug naar Zwolle na een week “hard studeren”. Ik wenste mij in die tijd altijd een plek om te kunnen liggen, echter voldeed de NS niet aan deze wens. Uiteindelijk kwam deze wens kwam wel uit, maar dan wel in de trein van Chengdu naar Xi’an. De Chinese Sporewegen had een bed voor mij klaar staan waar ik lekker in kon liggen. Op het bovenste bed van de driepersoonsstapelbed heb ik lekker kunnen slapen om vervolgens de volgende ochtend fris en fruitig wakker te worden. Ik trakteerde mijzelf op een prachtige, berachtiged uitzicht vanuit de trein en een lekkere noodlessoepje! Zodoende tufde de trein rustig door om na 16 uur te arriveren in Xi’an. Dat tijdens deze reis de trein niet de enige was die tufde, nam ik maar voor lief*.

Foodporn

Eenmaal in Xi’an ging ik op zoek naar mijn hostel. Op de boekingssite had ik al gelezen dat deze gelegen lag op een toplocatie en dit heb ik geweten. De hostel was namelijk gelegen in de ‘Muslim Quarter’, de wijk in Xi’an waar veel moslims leven. In deze nauwe en drukke straten is altijd wat te zien en te doen. En er wordt héél veel eten aangeboden. Een waar paradijs voor iemand die veel moet eten om overeind te blijven! Dat mijn nieuwe vriend ook gek is op (vegetarisch) eten gaf als gevolg dat we ons ontbijt, tussendoortjes en diner scoorden op de markt van de muslim quarter! Per maaltijd konden we de prijs onder de 3 euro houden! Dat deze week de hadji ook plaatsvond was ook een toffe ervaring. De schapen werden letterlijk naast het hostel geslacht op straat! Een aparte ervaring en vertoning, maar ja, dit levert natuurlijk wel weer lekkere broodjes kebab op…

Toeristische trekpleisters

Als je naar Xi’an gaat, de oude hoofdstad van China, kun je het terracottaleger niet overslaan. Dit is een leger aan stenen beelden die zo’n 40 jaar geleden ontdekt is. Het stamt uit de oude tijd van China, toen keizers nog de baas waren. (verhaaltje over terracotta). Ik ben er naartoe gegaan, maar kreeg niet het ‘wow-gevoel’ waar ik op hoopte. Doe mij maar een mooi stukje natuur om doorheen te banjeren, daar wordt ik blijer van. Lekker in mijn eentje beetje ronddwalen, in plaats van mij tussen de fotograferende chinezen te voegen voor die ene foto (of selfie) van het terracottaleger. In Xi’an vind je ook een stadsmuur. Het is een van de weinige oude steden waar de complete stadsmuur nog intact is. Ik heb de deze muur rond gelopen met een duitse studente. Zij had haar studentenkaart mee wat betekende dat ze voor de helft van de prijs de muur op mocht. Dat vervolgens mijn rijbewijs ook werd gezien als studentenkaart betekende ook voor mij een financiële meevaller. Helaas is de stad zelf niet zo mooi gebouwd, wat geen geweldig uitzicht opleverdere helaas. Dan maar weer terug naar al het eten bij mijn islamitische vrienden.

Luxe

Als backpacker probeer je geld te besparen waar mogelijk, dus namen Ryan en ik de ‘hard seat’ zitplaasten in de trein van Xi’an naar Pingyao. Deze was de goedkoopste, maar dan zit je wel met de lokale bevolking in de trein, wat altijd tof is. Ze staren je een beetje aan, lachen wat en zeggen wat chinees tegen je. Dat je geen chinees kan boeit ze niet en ze geven je nog eten ook! Ook qua slapen bespaar je waar mogelijk, wat betekent dat je in hostels verblijft en je slaapkamer deelt met 2 tot 8 anderen. Echter, deze keer was het anders. Ik had namelijk een hotel geboekt die een kamer aanbood met twee aparte bedden en privé badkamer voor dezelfde prijs die we normaal betalen voor een bed op een slaapzaal in de hostel! Dus waanden wij ons een weekend in luxe pingyao! Dit hotel bood ons een full service veblijf aan, want we werden opgehaald van het station en dezelfde meneer waste ook nog eens mijn kleren voor niets! Kortom, TOPSHOW!

5 yuan!

Dat we niet de enigen in Pingyao waren, kwamen we al snel genoeg achter. Het was druk in Pingyao, vooral met chinese toeristen. Die vonden die Engelsman en Hollander wel interessant, en vroegen regelmatig of ze met ons op de foto mochten. Dat wij niet beroerd hiervoor waren moge duidelijk zijn. Echter hadden wij het idee dat niet iedereen het durfde te vragen. Hierop bedachten wij dat we ze het wat makkelijker moesten maken en hadden op een papier duidelijk gemaakt dat men met ons op de foto mocht voor een kleine bijdrage van 10 yuan. Hierop hapten maar weinig mensen toe. Hierop besloten we de volgende dag het nog eens te proberen, maar dan voor de helft van de prijs en investeerden een beetje geld in een hoedje en bijl zodat we wat meer zouden opvallen. Dit werkte fantastische en op het kruispunt in Pingyao stonden op het hoogtepunt zo’n 30 chinezen om ons heen met mobieltjes, tablets en fotocamera’s om ons te fotograferen. Binnen een half uur hadden we toch al zo’n 80 yuan bij elkaar gespaard! Dat de politie onze business niet zo’n goed idee vond was een domper, maar we konden ons hierdoor wel een etentje veroorloven in een echt restaurant in plaats van altijd maar op straat of kleine eettentjes te eten! De Swallow-Kok combination liep dus goed in Pingyao!

“Pff, ’t is kold in Datong!”

Op de laatse avond in Pingyao, checkte ik het weer alvast van onze volgende bestemming, namelijk Datong. In een opwelling riep ik in overvalst plat Zwols dat het “kold is in Datong”. Dat Ryan begreep wat ik zei was natuurlijk mooi, zodoende kunnen we dus af en toe lekker Zwols lullen met elkaar. Maar ‘kold’ was het zeker in Datong. ’s Nachts richting vriespunt en overdag een graad of 10. Maar op kou kun je kleden! Dus lekker warm gekleed de bus gepakt richting de Yunggang Grottoes. Dit zijn grotten met allerlei budha beelden er in verwerkt. De vele budha’s verschillen in grootte van 1,4 centimeter tot wel 14 meter hoog. Op deze regenachtige dinsdag was het prima vertoeven, want het was lekker rustig. Lekker op ons gemak ons door de verschillende grotten wanen en ons verbazen over de vele budha’s in dit gebied en het werkt dat het gekost moet hebben om dit te bouwen en te onderhouden, kortom fantastisch!

National Holiday; Golden Week

De tweede dag in Datong hebben we weinig uitgevroten, om vervolgens de derde dag (1 oktober) naar mount hengshen, hanging monastry en wooden tower. De avond ervoor hebben we afgesproken om samen met 3 andere chinezen een taxi te delen die ons naar alle plekken bracht die middag. De chineze bleke vroege vogels want ze wouden om 6:15 in de lobby afspreken om vervolgens die kant op te gaan. Dit had te maken met het feit dat de nationale feestweek van China deze week begon en iedereen dus vrij was. Het kon dus nog wel druk worden en om de drukte voor te zijn gingen we dus vroeg die kant op! Maar niets is mooier om vroeg op te staan om vervolgens een berg op te klauteren met een melige engelsman die alle bordjes onderweg belachelijk maakt. Op de bordjes staat namelijk dat we de natuur moeten beschermen etc. echter is de vertaling behoorlijk beroerd tot grote schik van mijn engelse vriend. Bovenop de berg begrepen we wel waarom de bordjes er werden neergezet, want zulke prachtige natuur waar we ons die middag in begeefden verdient het zeker om beschermd te worden! Eindeloos uitzicht over de bergen! Dat het vriesde boven op de berg werd voor lief genomen. Vervolgens zijn we naar de hangende tempel en houten toren gegaan, maar dat was puur voor het afvinken want echt bijzonder vonden we het niet. Wel was het mooi om te zien om eens een tempel te zien die aan een berg hing. We mochten de tempel niet in vanwege lawinegevaar (niet van sneeuw maar van stenen welteverstaan).

“Lads on tour! We love you CHINA, we do!”

De laaste avond stonds ons te wachten in Datong, wat ook een einde betekend aan onze bromance: de Swallow-Kok combination! De volgende dag gingen we wel samen met de trein naar Beijing, maar scheidden onze wegen weer. Dus moesten we nog wel een keer stappen met elkaar, want dit hadden we nog niet gedaan. Een flesje rijstewijn werd genuttigd in het hostel, dit goedje dat zo’n 50% alcohol bevatte en maar 4 euro kostte, brachtte ons al snel in de stemming. Vervolgens pakten we de trommel die in het hostel stond en werden hits geschreven als “we love you china” en “lads on tour”! De andere gasten (allemaal chinezen) keken er of niet van op en tikte rustig verder op hun mobieltjes of amuseerden zich en mengden zich in de hitparade (When I say ‘DA’, you say ‘TONG’: DA! TONG! DA! TONG!). Uiteindelijk waren we door onze hits en rijstewijn heen en betekende dat we ons richting de plaatselijke club verplaatsten. We moesten ons best doen om de ietwat verlegen Chinezen op de dansvloer te krijgen. Eenmaal op die dansvloer gaan ze wel los en vinden het ze het fantastisch om te zien hoe die gekke buitenlanders ook losgaan! Dit wordt zo gewaardeerd dat ze ons allemaal bier geven! Dat er een jarige job in de club was die een karaokekamer had afgehuurd met z’n vrienden was mooi meegenomen want die wou er nog wel twee gekken bijhebben. Dat de tafel vol pils stond, deed ons goed! Op de volgende ochtend na dan…

Haerst in Beijing

Die ochtend gingen we na een paar uur slaap met de trein naar Beijing. Op het metrostation nam ik afscheid van Ryan om vervolgens me naar het hotel te gaan waar iemand op mijn wachtte die ik al langer ken: m’n collega van de Shell, Lisanne. Zij was samen met Monique (uit Rouveen) vanaf moskou met de trein door Rusland en via Mongolië naar Beijing gekomen. Zo zijn de collega’s van Haerst herenigd in Beijing en mocht Beijing kennis maken met de drie musketiers uit Zwolle, Nieuwleusen en Rouveen!

Blond + blond + lange draak = *flits flits flits*

En of de Beijingers kennis met ons maakten! Twee blonde dames en een reus met baard zijn de ingredienten voor veel aandacht en fotoportretten. We gingen namelijk naar de verboden stad. Hier was het knetter druk, want dit is niet alleen een toeristische trekpleister, maar wij verbleven in Beijing tijdens the national holiday (die dus een week duurt)! Ik zelf was al enige drukte gewend vanuit de andere plaatsen in China, maar de meiden waren nog gewend aan de stilte en rust die ze in Mongolië hadden ervaren. Na wat rond te hebben gelopen hier en de vele foto’s later vonden we het mooi geweest. De dag erna gingen we naar het zomerse paleis, waar we uiteindelijk geen paleis hebben gezien maar wel hebben genoten van het lekkere weer, het mooie park en de rust die je hier wel kon vinden (af en toe).

De lange muur

Op maandag kwamen we erachter waarom vele Chinese restaurants “de Lange Muur” heten. Je hebt hier namelijk in China een lange muur. Deze werd gebruikt om vijanden van het Chinese rijk buiten China te houden. Al vroeg gingen we die kant op, want om 6 uur ging het wekkertje al af. Met de metro, bus en taxi uiteindelijk aangekomen bij de muur. Na een klimmetje van 20 minuten kwamen we aan op de muur. Een genot om te zien, wat een fantastisch bouwwerk gelegen in de mooie gebergten van China! De hele muur heen en weer gelopen, om vervolgens op het hoogste punt lekker te chillen en te genieten van het uitzicht! Het opmerkelijke was echter wel dat niet iedereen gekleed was zoals ons. Waar wij met goede wandelschoenen en sportieve kleding de muur bestormden, zagen we toch her en der wat prinsesjes op hakjes lopen…

In de 7e hemel

Het plan was vandaag om naar de tempel van de hemel te gaan, maar eerst gingen we naar de tempel van oneindige vrede. Als je al een aantal tempels hebt gezien, stelt dit niet meer zoveel voor en hebben we na een vluchtig bezoek aan de eerste, besloten om de tweede over te slaan. Omdat we de tempel van de hemel hadden overgeslagen besloten we om ’s avonds naar de ‘hemel supermarkt’ te gaan. Dit is een kroeg, maar dan in de vorm van een supermarkt. Ze hebben koelkasten vol bier staan en niet zomaar bier! Allerlei soorten speciaalbier werden hier aangeboden, van Hoegaarden tot kwak bier, van Bear Beer tot Royal Dutch beer, kortom, ik was even in de 7e hemel! Na een paar biertjes, werden we uitgenodigd door een paar Chinezen om met hun te drinken. De Jägermeister met Red Bull ging er makkelijk in en we beleefden een topavond in deze ‘supermarkt’.

Zodoende komt er een einde aan mijn avontuur in China! Veel dingen gezien, veel dingen gekregen en veel dingen meegemaakt. Ik heb nieuwe vrienden gemaakt, met oude vrienden vanouds rondgetrokken en nu is het de beurt aan Taiwan, waar ik zal beginnen met BCU-maat Maurice Weenink en ook zal aansluiten bij een weekendje weg met een Amerikaans stel die ik heb ontmoet op mijn vorige reis. Maar ongetwijfeld ga ik ook weer nieuwe vrienden maken, nieuwe avonturen beleven en weer over vele dingen verbazen! Kom maar op!

*in China is het normaal om lekker te rochelen en te tuffen in het openbaar. Dit gebeurde dan ook behoorlijk veel de afgelopen 4 weken.